Een hoorspel, ook wel luisterspel, radiotoneel of radiodrama genoemd, is in feite een vorm van een drama toneelstuk waarbij slechts gebruik gemaakt wordt van geluiden. Beeld speelt dus geen enkele rol. In feite kun je het hoorspel zien als de voorloper van de televisie. Een manier om mensen te vermaken in hun vrije tijd. De meeste hoorspelen zijn dan ook via de radio uitgezonden. Hoe ongelooflijk het nu wellicht mag klinken, maar mensen bleven indertijd echt thuis voor het beluisteren van een dergelijk hoorspel. Het was dus een echte happening.
Over de oorsprong van het allereerste hoorspel bestaat nogal onenigheid. Dat het plaatsvond in het jaar 1924 is een feit, maar waar men het niet over eens is, is wie het eerste hoorspel uitzond. Was het de Nederlandse Willem Vogt met zijn “Het Turfschip”, of was het de Engelsman Richard Hughes met zijn “Danger”?
In het begin luisterde men bij de hoorspelen hoofdzakelijk naar een toneelstuk waarbij de roll
en enkel voorgelezen werden door acteurs. Niet echt spectaculair dus, en het klinkt in feite meer als een luisterboek. Pas later voegde men allerhande geluidseffecten toe aan de uitzendingen. Denk hierbij aan achtergrondgeluiden zoals voetstappen en piepende deuren. Het was regisseur Kommer Kleijn welke voor het eerst geluiden en muziek toevoegde aan de hoorspelen met de naam Romeo en Julia, De koopman van Venetië en Lancelot. Dit worden “radiogenieke” stukken genoemd.
Diverse jaren later, zo rond 1933 werden de eerste seriehoorspelen en thriller uitgezonden. Dit waren door de BBC bewerkte boeken over detective Paul Temple. Dit bleek een enorm succes en wekelijks zaten de mensen aan hun radio gekluisterd op het puntje van hun stoel te luisteren naar alle avonturen. Ook voor de jeugdige luisteraars werden op den duur hoorspelen uitgezonden. Producent, regisseur en acteur Wim Quint was hierin een belangrijke drijfveer.
