Een televisie- of radiozender welke uitzendt zonder toestemming of zendvergunning wordt een piratenzender genoemd. Dergelijke zenders opereren vaak vanuit geïmproviseerde amateurstudio’s, en zenden op regionale schaal uit. Het grappige aan de term piratenzender is dat er vaak wordt gerefereerd aan de verschillende zeezenders welke in de jaren ’50 tot ’90 opereerden. Denk hierbij aan Radio Noordzee en Radio Veronica. Ondanks dat zij opereerde vanuit internationale wateren, waren zij kijkend naar de wet geen piratenzender. Er bestond namelijk geen wet voor het uitzenden van radio vanaf de Noordzee.
Het grootste probleem van piratenzenders is het verstoren van de reguliere radio-uitzendingen. Wanneer een piratenzender met slecht afgestemde 
apparatuur en een te groot vermogen uitzendt, kan dit de ether verstoren. Daarnaast kan er zelfs een storing ontstaan in andere apparatuur in de omgeving van de studio. Wanneer dit in vroeger tijden gebeurde, werd de PTT Radio Controle Dienst ingeschakeld. Deze dienst spoorde vervolgens met radiorichtingzoekers de piratenzender op en nam vervolgens alle apparatuur in beslag. Daar bovenop werd vaak nog een fikse boete gegeven. Heden ten dage voert het Agentschap Telecom deze opsporingen uit.
De luisteraars van dergelijke piratenzenders zijn doorgaan erg gehecht aan de zender. Meestal wordt een specifieke muzieksoort uitgezonden, eentje welke op de reguliere radiozenders wordt ondergewaardeerd.
